poniedziałek, 31 października 2016

Nieuchronność przemijania

Śmierć czeka każdego z nas, prędzej czy później. Jest nieuchronna. Nie uciekniemy przed nią. Nie lubimy o niej mówić, boimy się jej i pragniemy, by nadeszła jak najpóźniej.  Jedno co pewne - jest sprawiedliwa, gdyż nie omija nikogo, ani biednego, ani bogatego. 

Poniżej nieco refleksji do przemyśleń od samego Dalajlamy  XIV:

"Śmierć jest momentem krytycznym, do którego dobrze jest się przygotować. Zastanówmy się nad jej niuchronnością. Rozpoznajmy, że stanowi ona integralną część życia, życie posiada bowiem swój poczatek i koniec. Na noc się zda chęć ucieczki od śmierci.

Jeżeli myś ta odpowiednio wcześnie się w nas zakorzeni, gdy nadejdzie śmierć, ni objawi się nam ona nagle, nienormalne wydarzenie. Będziemy w stanie podejść do śmierci w calkiem odmienny sposób.

Prawdą jest, że większość z nas myśli o wlasnej śmierci z odrazą. Większą część naszego życia poświęcamy na gromadzenie dóbr lub na robienie niezliczonych planów, jakbyśmy mieli żyć wiecznie, jak gdyby nie było pewne, że któregoś dnia, być może jutro, czy nawet za chwilę, nie mielibyśmy stąd odejść, pozostawiajac wszysko za sobą. Według buddyzmu, jest rzeczą wskazaną już teraz przygotowywać się do śmierci, aby gdy przyjdzie czas, móc umrzeć we właściwy sposób."

Jak się przygotować do tej podróży?

Dalajlama XVI radzi: 

Osobom wierzącym: 
"w chwili śmierci pomyślcie o waszej wierze i módlcie się. Skoro wierzycie w Boga, powiedzcie sobie, że nawet, jeśli dotarcie do kresu życia jest smutne, bóg z pewnością ma swoje racje, a w fakcie śmierci istniej coś głębokiego, czego nie jesteście w stanie w pełni zrozumieć."

Osobom, które są buddystami i wierzą w reinkarancję: 
"śmierć jest jedynie zmianą powłoki cielesnej, podobnie jak zmieniamy ubranie, gdy stare jest już znoszone. Gdy nas nośnik materialny, z różnych wewnętrznych czy zewnętrznych przyczyn nie jest już w stanie dłużej utrzymywać się przy życiu,przychodzi czas na porzucenie go i przyjęcie nowego. Wtakim ujęciu śmierć nie oznacza końca egzystencji."

Dla osoby wierzącej, bez względu na to czy uznaje ona reinkarnację czy też nie:
"najważniejszą rzeczą w chwili śmierci jest zatrzymanie procesu myślenia powierzchownej świadomości i wzbudzenie w sobie z jasnością wiary w Boga lub innego pozytywnego stanu mentalnego. Idealną sytuacją jest utrzymać umysł w jak nakwiększej jasności, unikając wszystkiego, co może go zmącić.

Osobom, które nie wyznają żadnej religii i nie podążają żadną ścieżką duchową oraz ich sposób myślenia odbiega od religijnej wizji świata:
"najważniejszą rzeczą w chwili śmierci jest pozostać spokojnym, rozluźnionym, z jasnym przekonaniem, iż śmierć jest procesem naturalnym, który jest częścią życia."



tekst z książki "Jego Świątobliwość Dalajlama - Myśli płynące z serca'

źródło zdjęć:
www.olidomiah-energie.fr
www.templeofstarlight.nl1

wtorek, 25 października 2016

Cudowne kundelki


25 października to święto wszystkich kundelków. Takie dni zwracają uwagę na zwierzęta i ich los. Pragnąc mieć psa w domu wiele osób poszukuje rasowych psów, z rodowodem, często mając na uwadze korzyści finansowe jakie mogą z tego osiągnąć. Kundelki są niedoceniane a przecież mają w sobie dużo mądrości, piękna i miłości. 

Tak. Miłości. 

Można spotkać się z twierdzeniem, że psy nie mają duszy, nic nie czują. Tymczasem wystarczy spojrzeć w oczy zwierzęcia. One mówią same za siebie. Zwierzęta mają uczucia, emocje i duszę. Są z nami nie tylko dla naszej zachcianki lecz przede wszystkim dla naszej radości i zdrowia. Codzienne spacery z psem, bez względu na pogodę, uaktywniają, uodparniają i motywują do ruszenia się z wygodnej kanapy. Spacery są korzystne dla całej naszej istoty.

Psy wielorasowe niejednokrotnie nazywane są mieszańcami, gdyż mają w sobie cechy kilku ras. Tradycyjnie kundel nie określa żadnej rasy i dlatego jest wyjątkowy i niepowtarzalny. 

Dzień Kundelka i temu podobne okresy w roku, zwracają uwagę na problem z bezdomnością zwierząt i okrucieństwem wobec nich. Tymczasem każde stworzenie zasługuje na miłość. Warto o tym pamiętać, nie tylko w dniu ich święta. 

źr. zdjęcia: blog-na-czterech-lapach

To tylko pies, tak mówisz, tylko pies... 
A ja ci powiem 
Że pies to czasem więcej jest niż człowiek 
On nie ma duszy, mówisz... 
Popatrz jeszcze raz 
Psia dusza większa jest od psa 
My mamy dusze kieszonkowe 
Maleńka dusza, wielki człowiek 
Psia dusza się nie mieści w psie 
I kiedy się uśmiechasz do niej 
Ona się huśta na ogonie 
A kiedy się pożegnać trzeba 
I psu czas iść do psiego nieba 
To niedaleko pies wyrusza 
Przecież przy tobie jest psie niebo 
Z tobą zostaje jego dusza 
             
                 autorką wiersza jest Barbara Borzymowska 
źródło zdjęcia: dummles  


Zobacz także:

Cel Duszy

Cel Duszy