Poniższe słowa wypowiedziane przez Jego Świątobliwość Dalajlamę XIV pozostawiam bez komentarza:
Jeżeli rzeczywiście mamy budować
lepszy świat, wydaje mi się, że powinniśmy zwrócić szczególną uwagę na następujące
zagadnienia:
1. Musimy rozwijać spokój umysłu,
a więc troszczyć się o nasz wymiar wewnętrzny, z taką samą uwagą, z jaką propagujemy
rozwój materialny i zdrowie fizyczne.
2. Oprócz edukacji, która ogólnie
rzecz biorąc, ma charakter wyłącznie akademicki, musimy zaszczepić w młodym
pokoleniu, zdobywającym wiedzę w rozmaitych szkołach, większy altruizm oraz
poczucie odpowiedzialności za innych i troski o nich. Nie wymaga to odwoływania
się do religii i może nazywać się "etyką świecką", gdyż w rzeczy
samej składają się na nią fundamentalne ludzkie przymioty, takie jak dobroć,
współczucie, uczciwość i szczerość.
3. Mijające stulecie było pod
wieloma względami wiekiem wojny i rozlewu krwi. Rok w rok większość państw
zwiększała nakłady na zbrojenia. Jeżeli mamy zmienić tę tendencję, musimy
poważnie zastanowić się nad ideą niestosowania przemocy i sposobem, w jaki się
ona wyraża: współczuciem. Urzeczywistnienie owej idei wymaga przede wszystkim
rozbrojenia wewnętrznego, które jest podstawą wysiłków na rzecz rozbrojenia
zewnętrznego. Rozbrojenie wewnętrzne rozumiem jako wyzbycie się wszelkich
negatywnych uczuć, które rodzą przemoc. Rozbrojenie zewnętrzne będzie procesem
stopniowym. Najpierw musimy całkowicie zlikwidować broń nuklearną, a następnie,
krok po kroku, zabiegać o pełną demilitaryzację. Będziemy musieli ograniczyć
handel bronią, który, z uwagi na ogromne zyski, nadal uprawia się na ogromną
skalę. Jeżeli zdobędziemy się na to, będziemy mogli mieć nadzieję, że w
następnym tysiącleciu wszystkie państwa będą przeznaczać mniej środków na
struktury wojskowe i stopniowo rozbrajać się. Problemy ludzkości oczywiście nie
znikną, niemniej należy rozwiązywać je przy pomocy dialogu i dyskusji. Nowe
stulecie powinno być wiekiem dialogu i rozmowy, a nie wojny i rozlewu krwi.
4. Musimy zająć się przepaścią,
dzielącą bogatych i biednych - tak w skali globalnej, jak i narodowej.
Nierówność polegająca na tym, że część ludzkości żyje w dostatku, podczas gdy
na tej samej planecie inni są głodni czy wręcz umierają z głodu, jest nie tylko
naganna moralnie, lecz także stanowi źródło problemów praktycznych. Równie
ważna jest kwestia wolności. Dopóki niektóre państwa pozostają zniewolone,
wszystkie inne nie mogą liczyć na prawdziwy pokój i w pewnym sensie, prawdziwą
wolność
5. Dla dobra przyszłych pokoleń
musimy bardziej dbać o naszą planetę i środowisko naturalne. Destrukcja środowiska naturalnego
jest z reguły procesem stopniowym i początkowo trudno ją dostrzec - kiedy
zaczynamy być jej świadomi, zazwyczaj jest już za późno. Ponieważ większość
rzek południowo-wschodniej Azji ma źródła w Tybecie, nie od rzeczy będzie tu
przypomnieć, jak ważna jest troska o środowisko w tym regionie.
6. Jednym z najważniejszych
wyzwań współczesności jest eksplozja demograficzna. Jeżeli nie zajmiemy się tym
problemem, może się wkrótce okazać, że zasoby naszej planety nie wystarczą, by
utrzymać zamieszkujących ją ludzi.
Jeżeli rzeczywiście mamy patrzeć
w przyszłość z nadzieją, musimy poważnie zastanowić się nad tymi kwestiami,
gdyż dotyczą one nas wszystkich.
źródło zdjęć:
pinger.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Dziękuję za odwiedziny.
Zostaw ślad po sobie.
Wszyscy jesteśmy wędrowcami na drodze życia. Spotykamy wiele osób.Żadne z takich spotkań nie jest przypadkowe. Każdy z nas ma swoją ścieżkę. Idąc, mijamy zdarzenia i ludzi. Przeżywamy miłe chwile i te gorsze. Wszystko to wnosi jakąś cząstkę świata do naszego życia. Twoja wizyta tutaj też nie jest przypadkowa. Zapraszam na ponowną wizytę.