Nasze codzienne cuda

Cuda - jedni w nie wierzą, inni powątpiewają a jeszcze inni wogóle je negują. Wiele osób postrzega je przez pryzmat religii, świętych i błogosławionych. W zwykłym życiu opisujemy  je najczęściej jako niezwykłe wydarzenie, niewytłumaczalny splot zdarzeń, łut szczęścia. Tymczasem cuda sami stwarzamy w codziennym życiu. Nie są związane z żadną religią, gdyż cudem jest życie, miłość, narodziny nowego człowieka, wzrastanie roślin, które powstają z niewielkiego ziarenka. Jeżeli chcemy, możemy dostrzegać je wszędzie wokół.

W "Kursie Cudów" zostało napisane,że 

1. Nie ma stopniowania trudności w cudach. Jeden nie jest „trudniejszy” czy „większy” niż inny. Wszystkie są takie same. Wszystkie wyrazy miłości są maksymalne.

2. Cuda jako takie nie mają znaczenia. Jedyne, co ma znaczenie, to ich Źródło, które jest poza wszelką oceną.

3. Cuda powstają w sposób naturalny jako przejawy miłości. Prawdziwym cudem jest miłość, która je inspiruje. W tym sensie wszystko, co pochodzi z miłości, jest cudem.

4. Wszelkie cuda oznaczają życie, a tym, który daje życie, jest Bóg. Jego Głos pokieruje tobą bardzo szczegółowo. Zostanie ci powiedziane wszystko, co potrzebujesz wiedzieć.

5. Cuda są rodzajem przyzwyczajenia czy nawyku i powinny być mimowolne. Nie powinny być świadomie kierowane. Świadomie wybrane cuda mogą być skierowane w niewłaściwą stronę.

6. Cuda są czymś naturalnym. Gdy nie występują, to został gdzieś popełniony błąd.

7. Cuda są prawem każdego, lecz najpierw niezbędne jest oczyszczenie.

8. Cuda uzdrawiają, ponieważ uzupełniają niedobory; są dokonywane przez tych, którzy chwilowo mają więcej, dla tych, którzy chwilowo mają mniej.

9. Cuda są rodzajem wymiany. Podobnie jak wszystkie przejawy miłości, które są zawsze cudowne w ścisłym tego słowa znaczeniu, wymiana ta unieważnia prawa fizyczne. Cuda przynoszą więcej miłości zarówno dającemu, jak i biorącemu.

10. Wykorzystanie cudów jako widowisk w celu wzbudzenia wiary jest niezrozumieniem ich celu.

11. Modlitwa jest sposobem przekazu cudów. Jest ona środkiem porozumiewania się stworzonych ze Stwórcą. Poprzez modlitwę miłość jest otrzymywana, zaś poprzez cuda miłość jest wyrażana.

12. Cuda są myślami. Myśli mogą reprezentować niższy, cielesny poziom doświadczenia, albo wyższy, duchowy poziom doświadczenia. Pierwszy poziom wytwarza to, co fizyczne, a drugi stwarza to, co duchowe.

13. Cuda stanowią zarówno początek, jak i koniec, a więc zmieniają one porządek czasowy. Są one zawsze stwierdzeniami odrodzenia się, które wydają się sięgać wstecz, lecz w rzeczywistości wiodą naprzód. Cuda usuwają3 przeszłość w teraźniejszości i w ten sposób uwalniają przyszłość.

14. Cuda są świadectwem prawdy. Są przekonujące, ponieważ biorą się z przekonania. Bez przekonania deprecjonują się do magii, która jest bezrozumna i dlatego niszczycielska, lub raczej jest nietwórczym użyciem umysłu.

15. Każdy dzień powinien być oddany cudom. Celem czasu jest umożliwić ci nauczenie się, jak używać czasu w sposób twórczy. Jest on zarazem instrumentem uczącym jak i środkiem do celu. Czas zakończy się, gdy nie będzie już użyteczny w ułatwianiu nauki.

16. Cuda są instrumentem uczącym mającym pokazać, że dawanie jest tak samo błogosławione jak otrzymywanie. Równocześnie zwiększają one siłę dającego, jak i dostarczają siły biorącemu.

17. Cuda wykraczają poza ciało. Są one nagłymi przemieszczeniami w stronę tego, co niewidzialne, z dala od poziomu cielesnego. Właśnie dlatego uzdrawiają.

18. Cud jest usługą. Jest on największą przysługą, jaką możesz wyświadczyć komuś innemu. Jest on sposobem kochania bliźniego swego jak siebie samego. Rozpoznajesz równocześnie zarówno swoją wartość jak i wartość swego bliźniego.

19. Cuda jednoczą umysły w Bogu. Zależą one od współpracy, ponieważ Synostwo jest sumą wszystkiego, co Bóg stworzył. Cuda zatem odzwierciedlają prawa wieczności, a nie czasu.

20. Cuda budzą na nowo świadomość, że to duch, a nie ciało, jest ołtarzem prawdy. Jest to rozpoznanie, które prowadzi do uzdrawiającej mocy cudu.

21. Cuda są naturalnymi znakami przebaczenia. Dzięki cudom akceptujesz Boże przebaczenie poprzez rozprzestrzenianie go na innych.

22. Cuda są kojarzone z lękiem tylko z powodu przekonania, że ciemność może coś ukrywać. Wierzysz, że jeśli twoje fizyczne oczy nie mogą czegoś zobaczyć, wówczas to nie istnieje. To prowadzi do odmówienia realności duchowemu widzeniu.

23. Cuda reorganizują postrzeganie i ustawiają wszystkie poziomy w prawdziwej perspektywie. To uzdrawia, ponieważ choroba powstaje z pomylenia poziomów.

24. Cuda umożliwiają ci uzdrawianie chorych i wskrzeszanie zmarłych, ponieważ to ty sam wytworzyłeś chorobę i śmierć, a zatem możesz usunąć je obie. Ty jesteś cudem zdolnym do stwarzania na podobieństwo swego Stwórcy. Wszystko inne jest tylko twoim własnym koszmarnym snem i nie istnieje. Tylko stworzenia światła są prawdziwe.

25. Cuda są częścią połączonego łańcucha przebaczenia, który, gdy jest ukończony, jest Pojednaniem. Pojednanie działa przez cały czas i we wszystkich wymiarach czasu.

26. Cuda przedstawiają sobą wolność od lęku. „Pojednanie” oznacza „usunięcie”. Usunięcie lęku jest zasadniczą częścią pojednawczej wartości cudów.

27. Cud jest uniwersalnym błogosławieństwem danym od Boga i udzielonym przeze mnie wszystkim moim braciom. Przebaczanie jest przywilejem tych, którym zostało przebaczone.

28. Cuda są sposobem uzyskania uwolnienia od lęku. Objawienie wywołuje stan, w którym lęk został już zniesiony. Cuda są zatem środkiem, a objawienie celem.

29. Cuda wychwalają Boga poprzez ciebie. Wychwalają Go przez oddawanie czci Jego stworzeniom, stwierdzając ich doskonałość. Uzdrawiają, ponieważ zaprzeczają utożsamianiu się z ciałem, a potwierdzają utożsamienie się z duchem.

30. Dzięki rozpoznaniu istnienia ducha cuda modyfikują poziomy postrzegania i pokazują je we właściwym ustawieniu. Umieszcza to ducha w centrum, gdzie może on porozumiewać się bezpośrednio.

31. Cuda powinny wzbudzać wdzięczność, a nie respekt. Powinieneś dziękować Bogu za to, czym naprawdę jesteś. Boże dzieci są święte, a cud czci ich świętość, która może zostać ukryta, ale nigdy stracona.

32. Ja inspiruję wszystkie cuda, które są w rzeczywistości wstawiennictwem. Wstawiają się one za twoją świętością i czynią twoje postrzeganie świętym. Poprzez wyniesienie ciebie ponad prawa fizyczne, podnoszą cię do sfery porządku niebiańskiego. W tym porządku jesteś doskonały.

33. Cuda oddają ci cześć, ponieważ jesteś godny miłości. Rozpraszają one złudzenia na twój temat i postrzegają w tobie światło. W ten sposób dokonują naprawy twoich błędów przez uwolnienie cię od twoich koszmarnych snów. Poprzez wyzwolenie twojego umysłu z więzienia twych iluzji przywracają ci zdrowie psychiczne.

34. Cuda przywracają umysłowi jego pełnię. Rekompensując braki, ustanawiają doskonałą ochronę. Siła ducha nie pozostawia miejsca na narzucanie czegokolwiek.

35. Cuda są przejawami miłości, ale nie zawsze mogą przynosić widoczne efekty.

36. Cuda są przykładami poprawnego myślenia dostosowując twoje postrzeganie do prawdy, takiej jak ją stworzył Bóg.

37. Cud jest korektą wprowadzoną przeze mnie do fałszywego myślenia. Działa jako katalizator, przerywając błędne postrzeganie i na nowo je organizując w odpowiedni sposób. Poddaje to ciebie działaniu zasady Pojednania, gdzie zostaje uzdrowione twe postrzeganie. Dopóki to się nie wydarzy,

38. Duch Święty jest mechanizmem cudów. Rozpoznaje On zarówno Boże stworzenia, jak i twoje iluzje. Oddziela On prawdę od fałszu poprzez swą zdolność postrzegania całkowitego, a nie selektywnego.

39. Cud rozprasza błąd, ponieważ Duch Święty uznaje błąd za nieprawdziwy lub nierzeczywisty. Jest toanalogiczne do powiedzenia, że poprzez postrzeganie światła ciemność znika automatycznie.

40. Cud uznaje każdego za twojego i mojego brata. Jest to sposób postrzegania uniwersalnego znaku Boga.

41. Całkowitość jest percepcyjną treścią cudów. Tak więc korygują one, czyli dokonują naprawy wadliwego postrzegania braku.

42. Głównym wkładem cudów jest ich siła w uwalnianiu ciebie od twego fałszywego poczucia izolacji, pozbawienia czegoś i braku.

43. Cuda biorą się z cudownego stanu umysłu, czyli ze stanu gotowości na cuda.

44. Cud jest przejawem wewnętrznej świadomości Chrystusa i akceptacją Jego Pojednania.

45. Cud nigdy nie jest utracony. Może on dotknąć wielu ludzi, których nawet nie spotkałeś, oraz wywołać niewyobrażalne zmiany w sytuacjach, których nie jesteś nawet świadomy.

46. Duch Święty jest najwyższym środkiem przekazu informacji. Cuda nie wymagają tego typu porozumiewania się, ponieważ są tymczasowymi sposobami porozumiewania. Kiedy powracasz do swej pierwotnej formy komunikowania się z Bogiem poprzez bezpośrednie objawienie, potrzeba cudów zanika.

47. Cud jest instrumentem uczącym, który zmniejsza potrzebę czasu. Ustanawia on dodatkową, wykraczającą poza wzorzec czasu5 przerwę w czasie, nie podlegającą zwykłym prawom czasu. W tym sensie jest on ponadczasowy.

48. Cud jest jedynym narzędziem kontrolowania czasu do twojej natychmiastowej dyspozycji. Tylko objawienie poza to wykracza, nie mając w ogóle nic wspólnego z czasem.

49. Cud nie czyni żadnej różnicy między stopniami błędnego postrzegania. Jest on narzędziem do korekcji postrzegania, skutecznym zupełnie niezależnie od stopnia, jak i od kierunku błędu. Na tym polega jego prawdziwa niezdolność do rozróżniania.

50. Cud porównuje to, co ty wytworzyłeś, ze stwarzaniem, uznając za prawdziwe to, co jest z nim zgodne, a to, co jest z nim niezgodne odrzucając jako nieprawdziwe.