Wyjątkowość ludzkiego życia

Spośród wszystkich żyjących istot oddychamy, budzimy się i tworzymy z tego swą pieśń. Pewna zasada buddyjska dotyczy uświadomienia sobie tego, jak rzadkie jest istnienie w ludzkiej postaci na Ziemi. To piękne podejście do życia umożliwia nam odczuwanie ogromnej wdzięczności za to, że tu jesteśmy jako indywidualne dusze, posiadające świadomość, pijące wodę i rąbiące drzewo. Zasada ta nakłania do tego, aby przyjrzeć się mrówce, antylopie, robakowi i motylowi, psu i wykastrowanemu bykowi, orłu i dzikiemu, samotnemu tygrysowi, stuletniemu dębowi i tysiącletniemu skrawkowi oceanu. Zauważamy wówczas, że żadna inna forma życia nie posiada takiej świadomości istnienia jak my oraz uświadamiamy sobie, że spośród wszystkich, nieskończenie wielu gatunków roślin, zwierząt i minerałów na ziemi, bardzo niewielka część życia posiada tę czujność ducha, którą nazywamy „byciem człowiekiem”.

To, że potrafię przemówić do ciebie z głębi mojej świadomości, a ty jesteś w stanie odebrać mój przekaz w mgnieniu oka, jest możliwe dzięki temu, że narodziliśmy się jako ludzie. Mogłeś być mrówką. Mogłeś być mrówkojadem. Mogłeś być deszczem. A ja mogłem być szczyptą soli. Lecz zostaliśmy obdarzeni – w tym czasie i miejscu – ludzkim istnieniem, przejawiającym się w wyjątkowy sposób, którego zwykle nie doceniamy. To, że narodziliśmy się jako ludzie, jest cenne i niepowtarzalne.

A zatem co zamierzasz dziś zrobić, wiedząc, że jesteś jedną z najrzadszych form życia, jaka kiedykolwiek chodziła po Ziemi? Jak będziesz się poruszać? Jak wykorzystasz swoje dłonie? O co i o kogo poprosisz? Mógłbyś jutro umrzeć i stać się mrówką, a ktoś ustawiałby na ciebie pułapki. Ale dziś jesteś kimś cennym, wyjątkowym i świadomym. Przyjęcie takiej perspektywy prowadzi do życia pełnego wdzięczności. Wszelka niepewność staje się bezsensowna. Pełen wdzięczności za swą świadomość, zadaj sobie pytanie: „Co dziś muszę wiedzieć?”. Wyraź swoje uczucia. Kochaj to, co kochasz. Teraz.

Jeśli to możliwe, wyjdź na zewnątrz lub usiądź przy oknie. Zwróć uwagę na inne formy życia wokół ciebie.

• Oddychaj powoli i pomyśl o mrówce, źdźble trawy i niebieskiej sójce. Zastanów się, co potrafią robić te formy życia, a czego ty nie potrafisz.
• Pomyśl o kamyku, kawałku kory i kamiennej ławce. Oddychaj, koncentrując się na tym, co potrafi twoje wnętrze, w przeciwieństwie do tamtych form życia.
• Podnieś się powoli, odczuwając piękno swojego ludzkiego istnienia i rozpocznij dzień ze świadomą intencją robienia jednej rzeczy, którą potrafią robić tylko ludzie.
• W odpowiednim momencie zacznij robić tę jedną rzecz, z wielką czcią i wdzięcznością.

cytat z książki: "Księga przebudzenia."